and hey, ain't that funky now!

^^

the Art of improvisation is an album, a jazzalbum, by 'Charnett Moffett'
hoe grappig is het als je zo heet. haha. Ok, random.

is echt de meest amazing doublebass-speler OOIT denk ik. (zoek hem op youtube&myspace!) Ik was afgelopen vrijdag naar een muziekcongres voor independent recordlabels/producers in Portland, Oregon. Superlekker eten om mee te beginnen en (zelfs!) een glaasje wijn (oh i'm so illegal in so many states.) Na het eten kwamen wat optredens van artiesten waarvan hun recordlabel of producer aanwezig waren.
Er waren er 2 die echt indruk op me maakte, de eerste dus 'charnett moffett', wat hij allemaal deed met 1 instrument was echt unthinkable, met de achterkant van zn strijkstok springen op de snaren, het gedeelte achter de kam gebruiken en de kam zelf voor het ritme etc. WOW! i was thoroughly impressed.

dan de 2e artiest, ik had geen idee wie ze was, en haar naam daar kwam ik ook pas later achter, dat is 'Amanda McBroom'... dus je denkt WHO THE HELL IS THAT? - dat dacht ik ook. ze zong Jacque Brel in het frans en Engels en dat deed ze goed, na het nummer 'ne quite pas' moest ze zelf bijna huilen... (awww).. en toen als laatste kondigde ze een nummer aan... 'this song is one i wrote before i started songwriting and was the themesong for the film that holds the same name..The Rose'
Who would have thunket, deze vrouw heeft dus 'the Rose' geschreven. YAY! haha en ik heb haar live gezien :) ze was echt supercool.
Verder tijdens het congres heb ik een beetje gesocialised met wat mensen, kwam erachter dat er nog een Amsterdammer was ook, en een man uit Oregon zelf die mij stageplekken aanbood WHOO! In elk land waar ik wil zo ongeveer kan hij iets voor me regelen- I LOVE LIFE! haha =D dus daar doe ik vast wel eens wat mee.

Vrijdag, de dag van het congres was een zeer drukke dag...
's ochtends waren we vroeg op, en kregen we een megaontbijt bij de B&B in 'seal rock', Oregon coast. hierna gingen we richting Newport, waar we stopte om 'californian sealions' te zien aan de haven, ze maakten heel veel lawaai maar verder was het leuk om te zien. Hierna reden we door naar de vuurtoren van Newport, hier hebben we eventjes rondgewandeld, maar er waren geen walvisjes dus ik was snel uitgekeken. We reden door naar Depoe Bay, hier was ons verzekerd dat we walvissen zouden zien. en die zagen we, een Gray Whale. (die grote grijze walvissen, iets groter dan een orka)
We konden hem alleen maar goed zien met een verrekijker, dus gingen we op een whalewatchingtour met een klein bootje. De mensen die hier voor ons afkwamen hadden het over kotsen enzo, dus dat leek me wat minder allemaal, maar even still gingen we op de boot voorop (meer hobbeltjes en kouder voor maar je ziet meer) en dat ging allemaal goed- ik heb iig niet gekotst. en we zagen een Gray Whale, genaamd Starbucks. How original. Ik heb wat foto's gemaakt en toen gingen we weer terug- het was ZOOOOOO koud, ik ging echt dood. Toen we in Portland aankwamen was het echt superheet, en gingen we dus naar dat muziekcongres.

Zaterdag het laatste paardrijritje met Christine, Het was weer supermooi, en ik reed weer op haar paard 'Cruise', echt een cutey. in een rechte lijn lopen kan ie alleen nog niet =P maarja... practise makes perfect.
gedag gezegd tegen de paardjes, de hond (Sadie!) en Cam&Christine en toen gingen we dan weer met de trein terug naar Seattle, alles verliep goed totdat er een trein 'problemen' had, en die trein moest natuurlijk op ons spoor staan waardoor onze trein achteruit moest gaan op een ander spoor zodat deze trein (toen hij het weer deed) langs ons kon. grr. 1 uur vertraging, maarja. Ik had mijn ipod, mijn boekje, i was happy. mijn moeder iets minder want er was een oudere man naast haar die de hele tijd ging praten waar zij niet zoveel zin in had- hij was verder erg aardig :)
Terug in Seattle was het zelfs hier ook erg heet... YEAHHH! ik ben echt de enige hier die van hitte houdt geloof ik, en ik kan er niet eens goed tegen. Maargoed, die avond heb ik mijn boekje 'house of many ways' uitgelezen en de volgende dag zouden we orka's gaan kijken- maar helaas, niet genoeg mensen voor de boot dus het ging niet door- just my luck. -.-
Hopelijk ergens deze week nog een keer tijd om het te proberen want IK MOET DIE ORKA'S ZIEN DAMMIT!
We zijn toen maar naar Lake Cresent geweest, wat ook erg mooi was en het water was zelfs warm! (en visloos, iig ik zag geen vissen)
Vandaag, Maandag- zag ik wel vissen. en een heremietkreeft, terwijl ik in het water was. Ik ging gillen. en toen ging ik snel een duik nemen in het IJSIJSIJSkoude water (the pueget sound waar de orka's zwemmen, maar of course niet vandaag) en daarna had ik alleen nog mijn voetjes in het water, bij het ondiepe zodat de vissen en andere rare beesten me niet gingen aanvallen. they're so scary, en ik weetniet waarom. Daarna hier bij Laurie&Cris gegeten, en daarna naar de presentatie van Chelsea over bainbridge-ometepe, een aantal groepen zijn naar dorpjes in ometepe geweest om te helpen daar, was heel leuk om de foto's te zien en verhalen te horen- maarja...

that's my story until now,
morgen Seattle Aquarium& Japans eten, woensdag naar Kim&Nancy in Seattle zelf en dan kijken naar de chillin' killerwhales... hoop ik.

see y'all,
xx